Mijn schilderijen onderzoeken de aanwezigheid van leven na de dood. Door lagen van olieverf, probeer ik het doek dat ons constant omringt en een scheiding vormt tussen de levenden en de doden, weer te geven. Het doek is altijd dichtbij, zoals de dood nooit ver weg is.
Ik gebruik verschillende visuele bronnen, o.a. zelfgemaakte en gevonden beelden, elementen uit de kunstgeschiedenis, Griekse mythologie en andere kunstenaars. Mijn doeken zijn een onderzoek in symbolisme. Door elementen en symbolen te combineren, maak ik een beeldtaal dat een verhaal vertelt en toch abstract is en open tot interpretatie. Ik nodig de kijker uit om het schilderij zelf te navigeren om de aanwezigheid van sterfelijkheid en de fragiliteit van het leven te voelen en hun eigen conclusies te trekken naar wat er gebeurt na de dood.
Door ruwe met gedetailleerde schildertechnieken te combineren, probeer ik de dualiteit van de dood voor te stellen. Enerzijds is het de kalmte na een storm, maar de constante onzekerheid is een storm op zichzelf. Ik zoek niet naar een antwoord, ik houd ruimte om na te denken, zo kan elke toeschouwer het werk op hun eigen manier ervaren en interpreteren.
Hella Princen (2003)